Voor de tweede maal dit jaar vertrokken onze Millerse veteranen richting het buitenland voor een meerdaagse trip. Ditmaal was de bestemming in Portugal terug te vinden. Meerbepaald in Sagrès, het einde van de oude wereld! Bekend om de Cap St. Vincente en natuurlijk het Sagres bier. Krom & Stijf vertrok met 13 spelers en een 7 koppige toogploeg. Een garantie voor succes dus!
Op uitnodiging van onze Portugese vrienden namen we daar deel aan een tornooi met internationale allure. Buiten de Portugese & Belgische ploegen, waren er ook ploegen uit Engeland en Spanje. Dit lijkt wel op de halve finale van het aankomend wereldkampioenschap (als Portugal het haalt van Zweden tenminste). Het onthaal was hartverwarmend op de luchthaven van Faro. Sergio, Pedro, Crazy Pèp, Auguste, en nog enkele Portugese vrienden stonden ons op te wachten aan de luchthaven met een lekker fris pilsje. Een welgekomen verfrissing na een lange dag. Van daaruit vertrokken we richting met de bus naar Hotel Navigator. Een wat ouder, basics maar proper hotelletje op een van de vele “cliffs” aan de rand van de oceaan. Na een korte incheck ging het dan richting plaatselijke danscafé in Sagrès. Waar we getrakteerd werden op een lekkere maaltijd, weer pilsje incluis! De Millerse vet's begonnen te verbroederen met de Portugese collega's en de toon was gezet voor een leuke en gezellige avond.
's Zondags werden we al om 10u verwacht op het kunstgrasveld, natuurlijk waren we ruim te laat! We werden getrakteerd op een Zumba-opwarming en trokken dan onze voetbalkleren aan om een potje voetbal te betwisten tegen de Engelsen. Ondanks de late nachten en het hoge alcoholgehalte, trokken we goed onze plan. Nils deed wat er van hem verwacht werd, namelijk scoren. Met twee kopbaldoelpunten zorgde hij voor de voorsprong, die vakkundig ongedaan werd gemaakt door het vele klungelen achteraan. Het signaal voor Rony Vossen om mee naar voren te rukken en ook twee potten te maken. Doch kwamen de Engelsen op onwaarschijnlijke wijze terug tot 4-4. Een opmerking over deze wedstrijd dient gemaakt te worden. Onder leiding van W.H. voltrok zich een ware paleisrevolutie tegen N.W. Laatstgenoemde mocht géén bal meer aangespeeld krijgen (waarschijnlijk omdat hij té goed speelde) en dit resulteerde in het smadelijke gelijkspel. Waarvoor dank W.H.!! Voor ons Belgen was er ook nog de topper Anderlecht-Genk. De baas van het danscafé wist via live-streaming ons deze wedstrijd aan te bieden. Met een biertje in de hand zagen we hoe Anderlecht uiteindelijk ook eens wist tegen winnen tegen 10 sterke Genkies. Het duivelskind zag dat het goed was, nadat hij eerder een “bierbroekje” had opgelopenNa de wedstrijd kregen we weer een maaltijd in het plaatselijke zoo/restaurant. Fredje aka Crockodile Dundee was hier helemaal in zijn nopjes. Daarna was het tijd voor de uitwisseling van de geschenkjes en volgde er nog wat mooie afscheidswoorden en beloftes. Crooner Noël sloot de avond af met zijn versie van Sweet Caroline, en meteen joeg hij iedereen naar buiten natuurlijk. De avond werd rustig afgesloten want 's anderendaags moesten we al om 6u vertrekking richting Faro om het vliegtuig te halen.
Wat we vooral onthouden van Portugal is het prachtige weer in november, de gastvrijheid en vriendelijkheid van de plaatselijke bevolking, het superbier dat ze daar serveren en het feit dat ze niet vies zijn van een beetje porno!
Op naar de volgende activiteit met KSM!!!
Op zaterdagochtend werden we wakker onder een stralende zon en azuurblauwe hemel. Een geweldig mooie dag, met een prachtig uitzicht over de Middellandse Zee en Atlantische Oceaan. We kregen een rondleiding doorheen het prachtig Martinhal vakantieresort en bekeken ook de vuurtoren van Cap St. Vincente die volledig vernieuwd was. Fredje was dermate geïnteresseerd in de werking van de turbines die de hoorn bediende, dat hij prompt om een job vroeg. Doch was de taalbarrière te groot en besloot hij zijn job bij Ulrix niet op te geven. De voormiddag werd afgesloten op een terras met een frisse Super Bock, meer kan een man toch niet wensen? Na een maaltijd aangeboden door de plaatselijke club C.R.I.S. in hun gezellige stamcafé trokken we richting de plaatselijke sportaccommodatie. Een heuse tribune, gehuldigd in mediterrane-stijl, een kunstgrasveld om U tegen te zeggen, mét automatisch sproeisysteem én een gezellig wagentje waar men het godendrank Super Bock serveerde... Hier kan de gemeente Riemst nog wat van leren! Onze tegenstrever van de dag waren de plaatselijke Portugese jongens, die o zo heerlijk kunnen ballen. We hielden goed stand tegen hen, maar waren te zwak in de aanval, het middenveld en de verdediging. Waardoor we de partij roemloos verloren met overduidelijke 4-0 cijfers. Het spreekt voor zich dat we ons inhielden, om hun ego niet te krenken en dat het thuisvoordeel zeker meespeelde voor de Portugezen. Nadien hebben we nog genoten van de wedstrijd tussen de Spanjaarden & de Engelsen, mét een frisse pint in de hand. Na een lekkere maaltijd in de plaatselijke zoo/restaurant, trokken we weer richting het bekende danscafé. Hier werd gedanst, gedronken en verbroederd... Kortom, hetgene wat we het allerbeste kunnen! De Portugese liveband Daddyjack verzorgde de sfeer en bracht talloze hedendaagse nummer met een salsatwist eraan vast. Zalige band, goede muziek en Super Bock. Alle ingrediënten waren aanwezig voor een toffe avond in Sagrès.
Onze binnelandse trip van dit jaar bracht ons naar Gent. De stad van Daniel Termont, KAA Gent, de Sint-Baafskathedraal en ongetwijfeld nog veel meer!
We gingen niet enkel om cultruur op te snuiven, maar ook om een potje voetbal te spelen. De tegenstander van het weekend werd een All-star-team uit Gent. Deze jongens, gehuldigt in een Jupiler-tenue spraken raar, hadden vreemde kapsels, maar konden wel 'ballen'. We traden aan op een superieur kunstgrasveld in de nabijheid van het imposante Wielercentrum van de grootste der Belgen: De heer Eddy Merckx..
Met elf spelers en Jo Hermens die onderweg was, gaven we partij aan onze Gentse tegenstrever. Doelman van dienst was Stefaan Meesen. De verdediging bestond uit Marc Cuvelier (born and raised in Ghent), Marc Coenegrachts, Koen Dewallef en Michel Wouters. Die laatste kwam net terug van een lang aanslepende blessure, maar dit was er niet aan te zien hoor. Hij dartelde over de linkerflank als een jong veulen die net zijn eerste daglicht gezien had. Op het middenveld liep de oude strijder Bartje Hardy, minder oude strijder Kimbo Snellinx, Willy Hauben, Herr Flick AKA Henry Lehane en Freddy Lecoque. Eenzaam en alleen stond Nils Wuytens de spits van KSM.
De wedstrijd werd vanaf het begin gedomnieerd door de Gentse vet's met enkele schuchtere Millerse uitbraken. Het duurde dan ook niet lang vooraleer KSM op een 2-0 achterstand stond aan te kijken. De laattijdige Jo (wiens jonge spruit tevens Belgisch kampioen geworden is in één of andere atletiekdiscipline >> waarvoor nog een dikke proficiat!!) kon het niet meer aanzien en forceerde een snelle wissel met Koen en kopte bij zijn eerste echte baltoets de bal voorbij een verbouwereerde Gentse goalie. De aansluitingstreffer was een feit! Urbain, ons allen bekende Millerse ref, floot dan maar de rust op gang.
De tweede helft werd na een verfrissende pint aangevat. Euhm, ik bedoel natuurlijk een fles water, macht der gewoonte vrees ik! De vets van Millen waren nu wel duidelijk bij de les en zetten met zijn allen veel druk op de tegenstrever. Jo ontpopte zich tot een ware nummer tien en deelde kwistig met pasjes. Terwijl Michel wel een Duracell-konijn leek. Hij zat overal tussen en gaf nooit af. Hij leek bij momenten wel op een Apache-indiaan. Nooit onversaagd en steeds strijdend! Dit alles leidde tot de onvermijdelijke gelijkmaker van de even onvermijdelijke Kimbo. Hij omspeelde de doelwachter uit Gent vlot en besloot in het lege doel. De verdedigers zagen er een duidelijke buitenspel in, maar Urbanus gaf geen krimp. Kimbo was enkele minuten laten nog het middelpunt van de belangstelling. Hij tackelde stevig door, zeer tegen de zin van de Gentse kapitein, die zijn ongenoegen duidelijk liet blijken. Desalniettemin was het voor het overige een zeer sportieve wedstrijd! Op het einde van de wedstrijd konden de Gentse vet's toch nog tegenscoren dankzij een heerlijke knal in rechterbovenhoek! Eindstand 3-2.
De derde helft eindigde spijtig genoeg ook op een gelijkspel. In het stamcafé van Cuv ondervonden we dat die Gentse jonkies ook wel tof waren buiten de bekende witte lijnen. De pintjes en bierhapjes vlogen er ons om de oren. Er werden zelfs afspraken gemaakt om een weerziens te organiseren tijdens onze bekende Happening van volgend jaar. Er was zelfs een veteraan die dacht dat Cuv écht 150 kilogram met zij tanden kon tillen. Met het bekende resultaat als gevolg...
De avond bracht ons lekker eten in Brasserie Het Pakhuis, dicht bij de Korenmarkt. Na een gezellig driegangen diner trokken we met zijn allen het nachtleven van Gent in. Voor sommige betekende dit om twaalf uur een fles Champagne opdrinken met Odette, voor andere ronddwalen tot half vijf, op zoek naar een kebab!
s' Zondags hebben we dan genoten van een deugddoend ontbijtbuffet, een biertje, een culturele wandeling en nog veel meer van het tweede. Het was een tof en verkwikkend weekend, ook al waren de dames van de partij!
