top of page
Het ontstaan

​

Wanneer we op zoek gaan naar de roots van de veteranen, komen we uit op een mooie lentedag in mei van het woelige jaar 1969. Het was een tijd waarin iedere dorp zijn eigen missionaris had. In Millen kende we pater Smeets. Hij was sinds geruime tijd actief in Zaïre en kwam toen, zoals wel vaker, op vakantie in zijn eigen dorp. Om de pater niet met lege handen terug naar zijn missiepost te laten vertrekken, werden er allerhande acties op touw gezet. Eén van deze acties was een ebnefietwedstrijd ten voordele van de geliefde pater Smeets. En welke wedstrijd kon men beter organiseren dan "den dries" tegen "het dorp". Voetbalclub Millen V.V. stelde zijn pleinen ter beschikking en enkele familieleden bedienden de tap!

Het werd een echte cupmatch tussen twee ploegen die voornamelijk uit oudere spelers bestond. Na de match, en tussen de vele pinten door, groeide het idee om vaker eens samen te spelen. Zo gezegd, zo gedaan! Er werd een heuse spelersuitrusting aangekocht en de thuisbasis werd het plein van Millen V.V.

Enkel een passende naam ontbrak voor deze nieuwe ploeg en deze werd snel gevonden. Het dient gezegd te worden, de naam werd per toeval gevonden. Toen iemand na een wedstrijd kloeg over het feit dat hij stijf was, repliceerde een ander dat hij ook krom begon te gaan. Waarop een derde speler met het luminieuse idee voor de naam naar voren kwam: "Krom & Stijf Veteranen Millen". De aanzet werd meteen gegeven en er ontstond een gezellig clubje.

The Seventies
​

Langzaam maar zeker groeide de vereniging. Enkele oud MVV'ers sloten aan en iedere week was Krom & Stijf een geduchte tegenstander in de groene weide.  Niet alleen het sprankelende voetbal, maar ook de andere activiteiten van de nieuwe club waren spraakmakend in het dorp. Zo werd er al vlug werk gemaakt van een echt voetbaltornooi met internationale allure. Duitse en Nederlandse ploegen streden op de Dries voor de fel begeerde trofee van beste ploeg of van ... best drinkende ploeg.

Daarnaast waren er steeds speciale optredens voorzien. Zo zal de aanwezigheid van John Massis menig Millenaren nog vers in het geheugen liggen. Of het opstijgen van de vele luchtballons vanaf het terrein. Je hoort he, he waren echte dorpsfeesten. Niet alleen de voetbal telde, belangrijker was de vriendschap en de sfeer. Dit lag dan weer aan de basis van vele uitstappen en onvergetelijke feesten binnen de veteranengroep.

Anekdotes van voetbaltreffens op Duitse tornooien of straffe verhalen van de verkleedpartijen op het jaarlijkse veteranenfeest worden nu nog vaak aan de toog boven gehaald. KSM was een hechte groep voetballende Millerse vrienden met een gezonde dosis humor, gedrevenheid en team spirit!

De jaren tachtig


Het overweldigend succes van de jaren zeventig was door het afhaken van enkele gangmakers niet meer terug te vinden in het volgende decennium. Het was duidelijk dat de vereniging in een mindere periode terecht was gekomen. Toch werd er nog iedere week gevoetbald op Millen V.V. en slaagde men erin om de ploeg boven water te houden. Dit was niet altijd even makkelijk doordat het enthousiasme van weleer verdwenen was. Zelfs aan de traditie van het jaarlijks veteranentornooi kwam een einde midden de jaren tachtig.

Gelijktijdig met de mindere periode van KSM kende ook de bedrijfsploeg FC De Zeemeeuw haar einde. En zoals het wel vaker gaat met twee stervende opponenten, werd er in 1986 besloten om te fusioneren. De naam Krom & Stijf Veteranen Millen werd behouden, maar de pleinen van Zwembad De Zeemeeuw werd de nieuwe uitvalsbasis. In de persoon van de familie Lecoque-Petry vond onze ploeg dan ook een geschikte thuishaven waar we konden beschikken over knappe speelvelden en een gezellige kantine. Eind jaren tachtig werd duidelijk dat de vereniging de generatiewisseling overleefd had.

Samen met de inbreng van een nieuwe lichting vond de doorstart plaats. Het is in deze periode dat het stratentornooi zijn eerste licht zag. De formule van "heel het dorp voebalt" sprak duidelijk aan. De strijd om de wisselbeker was soms hevig en vooral legendarisch. Bij jaarlijkse carnavalsoptochten was ook onze vereniging te vinden en kwamen we vaak origineel uit de hoek!

​De jaren negentig

​

Begin jaren negentig werd er langzaam maar zeker weer aangeknoopt met he gedachtegoed van de oprichters. Dankzij de financiële inbreng van FC De Zeemeeuw kon in 1991 een nieuwe uitrusting aangekocht worden in de originele geel-rode clubkleuren.  Schoorvoetend werd er ook weer werk gemaakt van het jaarlijkse veteranenfeest. Een lekkere diner gevolgd door de uitreiking van de Gouden Schoen en een aantal gedurfde sketches stonden steevast op het programma.  Uitstappen en voetbaltreffens vulden de kalender, met als hoogtepunt een trip naar Engeland. Ook het traditionele veteranentornooi, gekoppeld aan het stratentornooi deed opnieuw zijn intrede. Dit laatste weliswaar in een andere formule dan vroeger. Ieder jaar groeide de happening: van 8 deelnemende ploegen in 1992, tot 68 teams in 1999. Een succesformule met andere woorden. Helaas kwam er ook voor onze club een zwarte dag. Op zaterdag 6 juni 1998 blies een windhoos het springkasteel weg tijdens de jaarlijkse happening. Eén zwaar gewonde en tien licht gewonde kinderen was de uiteindelijke balans van dit dramatische voorval. Het einde van de vereniging leek in zicht. Met veel moeite en inzet kwamen we deze klap te boven en uiteindelijk hadden we in 1999 toch weer een voebalhappening.

​Na de eeuwwisseling

​

Na de eeuwwisseling bloeide de vereniging verder open. Het veteranenfeest werd in een nieuw kleedje gestoken en vond jaarlijks paats in Hoeve Dewallef. Verder werd er werk gemaakt van een weekend Duitsland, een uit de kluiten gewassen nieuwjaarsreceptie en een heuse mosselsouper. De vereniging telde een veertigtal leden, gaande van ex-profs tot voetbalanalfabeten. Qua voetbalniveau was deze periode, ondanks de analfabeten, erg hoogstaand. Er waren heel wat trips, aanvankelijk voor beperkt tot het binnenland. Maar schoorvoetend staken we de landsgrenzen al eens over.

Onze jaarlijkse voetbalhappening bleef maar groeien en in 2005 werd er besloten om een sociaal-maatschappelijk project te koppelen aan ons sportief evenement. Een samenwerkingsverband met de Lions Club Tongeren werd aangegaan. Waardoor er onder andere een vierde dag bij de happening bijkwam, de dag van het vernieuwde stratentornooi. De VZW Tevona Oostheuvel kon vanaf 2005 ook jaarlijks rekenen op een ondersteuning van 7.500 EUR voor hun project "Uit De Schaduw". Het ging KSM voor de wind, maar toch hield de basis van onze ploeg de vriendschap en het plezier hoog in het vaandel. Winnen of verliezen doe je immers samen!

 

 

​ De jaren tien

​

Vandaag de dag telt onze vereniging iets meer dan zestig leden. We hebben zelfs meer niet-voeballende leden dan actieve sporters. Toch houden we ons eraan om te blijven voetballen, ondanks de stijgende leeftijd van velen. Sportiviteit, gastvrijheid en sociaal engagement staat voorop bij ons. En op het allerhoogste schavotje staat natuurlijk de derde speelhelft. Waarin de mannen van de jongens gescheiden worden en de plaats waar vrienden tussen pot en pint elkaar vinden. Een waarde die in het hedendaagse dorpsvoetbal maar al te vaak verloren gaat omdat geld de enige drijfveer is geworden.

Onze vereniging staat open voor iederen en kan terugvallen op de hulp en gedrevenheid van onze eerse supporters, de spelersvrouwen! Onze happening hebben we ondertussen tot op een nooit eerder vertoonde hoogte gebracht. De voetbalhappening in Millen is een internationaal begrip geworden en kent zijn gelijke niet. Voor editie 2013 hadden we niet minder dan 172 ploegen die deelnamen. Binnenlandse ploegen van Genoelselderen tot Koksijde, van Brugge tot Sluizen. Buitenlandse ploegen komen dan weer uit Nederlands, Duitsland, Frankrijk, Engeland, tot zelfs uit Denemarken. Een aantal ploegen voorziet zelfs een uitstap naar Millen ten tijde van de happening en verblijven dan ook in ons dorp! De randanimatie mag ook gezien worden en begint alsmaar een belangrijkere rol te spelen.

Onze uitstappen reiken nu van Manchester tot Sagrès, en van Alicante tot Rheindalhen. Reizen die niemand wil missen en waarbij we nieuwe vrienden maken over heel Europa. Door de komst van enkele nieuwe gezichten lijkt het er op dat Krom & Stijf Veteranen Millen ook de komende jaren sterk uit de hoek kan blijven komen!

​​​​​
 

 

team2020(2).jpg
​ De jaren tien

​

Vandaag de dag telt onze vereniging iets meer dan zestig leden. We hebben zelfs meer niet-voeballende leden dan actieve sporters. Toch houden we ons eraan om te blijven voetballen, ondanks de stijgende leeftijd van velen. Sportiviteit, gastvrijheid en sociaal engagement staat voorop bij ons. En op het allerhoogste schavotje staat natuurlijk de derde speelhelft. Waarin de mannen van de jongens gescheiden worden en de plaats waar vrienden tussen pot en pint elkaar vinden. Een waarde die in het hedendaagse dorpsvoetbal maar al te vaak verloren gaat omdat geld de enige drijfveer is geworden.

Onze vereniging staat open voor iederen en kan terugvallen op de hulp en gedrevenheid van onze eerse supporters, de spelersvrouwen! Onze happening hebben we ondertussen tot op een nooit eerder vertoonde hoogte gebracht. De voetbalhappening in Millen is een internationaal begrip geworden en kent zijn gelijke niet. Voor editie 2013 hadden we niet minder dan 172 ploegen die deelnamen. Binnenlandse ploegen van Genoelselderen tot Koksijde, van Brugge tot Sluizen. Buitenlandse ploegen komen dan weer uit Nederlands, Duitsland, Frankrijk, Engeland, tot zelfs uit Denemarken. Een aantal ploegen voorziet zelfs een uitstap naar Millen ten tijde van de happening en verblijven dan ook in ons dorp! De randanimatie mag ook gezien worden en begint alsmaar een belangrijkere rol te spelen.

Onze uitstappen reiken nu van Manchester tot Sagrès, en van Alicante tot Rheindalhen. Reizen die niemand wil missen en waarbij we nieuwe vrienden maken over heel Europa. Door de komst van enkele nieuwe gezichten lijkt het er op dat Krom & Stijf Veteranen Millen ook de komende jaren sterk uit de hoek kan blijven komen!

​​​​​
 

 

bottom of page