Onze binnelandse trip van dit jaar bracht ons naar Gent. De stad van Daniel Termont, KAA Gent, de Sint-Baafskathedraal en ongetwijfeld nog veel meer!
We gingen niet enkel om cultruur op te snuiven, maar ook om een potje voetbal te spelen. De tegenstander van het weekend werd een All-star-team uit Gent. Deze jongens, gehuldigt in een Jupiler-tenue spraken raar, hadden vreemde kapsels, maar konden wel 'ballen'. We traden aan op een superieur kunstgrasveld in de nabijheid van het imposante Wielercentrum van de grootste der Belgen: De heer Eddy Merckx..
Met elf spelers en Jo Hermens die onderweg was, gaven we partij aan onze Gentse tegenstrever. Doelman van dienst was Stefaan Meesen. De verdediging bestond uit Marc Cuvelier (born and raised in Ghent), Marc Coenegrachts, Koen Dewallef en Michel Wouters. Die laatste kwam net terug van een lang aanslepende blessure, maar dit was er niet aan te zien hoor. Hij dartelde over de linkerflank als een jong veulen die net zijn eerste daglicht gezien had. Op het middenveld liep de oude strijder Bartje Hardy, minder oude strijder Kimbo Snellinx, Willy Hauben, Herr Flick AKA Henry Lehane en Freddy Lecoque. Eenzaam en alleen stond Nils Wuytens de spits van KSM.
De wedstrijd werd vanaf het begin gedomnieerd door de Gentse vet's met enkele schuchtere Millerse uitbraken. Het duurde dan ook niet lang vooraleer KSM op een 2-0 achterstand stond aan te kijken. De laattijdige Jo (wiens jonge spruit tevens Belgisch kampioen geworden is in één of andere atletiekdiscipline >> waarvoor nog een dikke proficiat!!) kon het niet meer aanzien en forceerde een snelle wissel met Koen en kopte bij zijn eerste echte baltoets de bal voorbij een verbouwereerde Gentse goalie. De aansluitingstreffer was een feit! Urbain, ons allen bekende Millerse ref, floot dan maar de rust op gang.
De tweede helft werd na een verfrissende pint aangevat. Euhm, ik bedoel natuurlijk een fles water, macht der gewoonte vrees ik! De vets van Millen waren nu wel duidelijk bij de les en zetten met zijn allen veel druk op de tegenstrever. Jo ontpopte zich tot een ware nummer tien en deelde kwistig met pasjes. Terwijl Michel wel een Duracell-konijn leek. Hij zat overal tussen en gaf nooit af. Hij leek bij momenten wel op een Apache-indiaan. Nooit onversaagd en steeds strijdend! Dit alles leidde tot de onvermijdelijke gelijkmaker van de even onvermijdelijke Kimbo. Hij omspeelde de doelwachter uit Gent vlot en besloot in het lege doel. De verdedigers zagen er een duidelijke buitenspel in, maar Urbanus gaf geen krimp. Kimbo was enkele minuten laten nog het middelpunt van de belangstelling. Hij tackelde stevig door, zeer tegen de zin van de Gentse kapitein, die zijn ongenoegen duidelijk liet blijken. Desalniettemin was het voor het overige een zeer sportieve wedstrijd! Op het einde van de wedstrijd konden de Gentse vet's toch nog tegenscoren dankzij een heerlijke knal in rechterbovenhoek! Eindstand 3-2.
De derde helft eindigde spijtig genoeg ook op een gelijkspel. In het stamcafé van Cuv ondervonden we dat die Gentse jonkies ook wel tof waren buiten de bekende witte lijnen. De pintjes en bierhapjes vlogen er ons om de oren. Er werden zelfs afspraken gemaakt om een weerziens te organiseren tijdens onze bekende Happening van volgend jaar. Er was zelfs een veteraan die dacht dat Cuv écht 150 kilogram met zij tanden kon tillen. Met het bekende resultaat als gevolg...
De avond bracht ons lekker eten in Brasserie Het Pakhuis, dicht bij de Korenmarkt. Na een gezellig driegangen diner trokken we met zijn allen het nachtleven van Gent in. Voor sommige betekende dit om twaalf uur een fles Champagne opdrinken met Odette, voor andere ronddwalen tot half vijf, op zoek naar een kebab!
s' Zondags hebben we dan genoten van een deugddoend ontbijtbuffet, een biertje, een culturele wandeling en nog veel meer van het tweede. Het was een tof en verkwikkend weekend, ook al waren de dames van de partij!
